درباره من
تکه نانی دارم ، خرده هوشی، سر سوزن ذوقی
و خدایی که در این نزدیکی است
لای این شب بوها، پای آن کاج بلند
روی آگاهی آب، روی قانون گیاه
و دوستی بهتر از برگ درخت
بهتر از آب روان...
ادامه...
روزانه‌ها
همه- مترونوشت - مهندسی رضایت می‌دانی آقا، غم‌های خشک آدم را خشن و تندخو میکند و غم‌های نرم انسان را افسرده و آرام.
- بگذار بروند دنبال سرنوشتشان که با بی عشقی رقم خورده این آدمها هیچگاه روی آرامش را نخواهند دید و حتی هیجان اولین دیدارها و اولین رختخوابها، خوشی یک دم مستی واقعی از عشق را ...
- زندگی اگر در زندگی شعری برایت سروده نشد
- مسئول مصدوم را به حال خودش می‌گذاری و نهایت لطفی که می‌کنی اینست که اخطار می‌دهی سریع‌تر خودت را به یک دکتر نشان بده...! همراهی؟ کمک؟
- یک سونات و سه مهتاب اینجوری است که می بینی جامعه منحط شده، سقوط کرده، به تعهد و وجدان و حرفی که از دهنش زده پشت می کند...
- چرا حال انسان امروزی خوب نیست ؟ چقدر از این اتفاقات توی ناخودآگاه آدم ها نشست کرده و ازش ساده گذشتیم.راستی نکند حال انسان امروزی به خاطر همین مسائل ریز بد باشد
- قربان قهر و مهرت بی خیال عاشقی نشو. زندگی بدون عشق، امکانپذیر هست لکن دلپذیر نیست. عشق به نوعی، کُنده های درشت زندگی را خرد میکند.
- مترونوشت: رفتار شهروندی رسید: «رفتار شهروندی؟» بعد شروع کرد به خندیدن. مسافرهای دیگر هم تکرار کردند: «رفتار شهروندی!» بعد همگی زدند زیر خنده
- صداقت با سادگی اشتباه می شود؟ فکر می کنند... یه چیزی تو مایه های حالیم نیست، در حالی که حالیمه، بدجوری حالیمه...
- غمی بی پایان بر لبی خندان کسانی که به دیدن من می آیند محزون می آیند و با لبخند می روند. این لبخند اما نشان شادی درون نیست لبخندی ست به تضادها و بیچارگی..
پیوندها
ابر برجسب
استاد تاریخ باستانی پاریزی یادبود پروانه life love موسیقی بچه های آلپ تیتراژ Delosperma 'Jewel of Desert Garn دوستان 2 خاطرات مهتاب سکوت گلجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- فروردین 1393 1
- آبان 1392 1
- مهر 1392 3
- شهریور 1392 6
- مرداد 1392 7
- تیر 1392 7
- خرداد 1392 11
- اردیبهشت 1392 9
- فروردین 1392 22
- اسفند 1391 16
- بهمن 1391 26
- دی 1391 26
- آذر 1391 23
- آبان 1391 34
- مهر 1391 36
- شهریور 1391 32
- مرداد 1391 36
- تیر 1391 39
آمار : 43512 بازدید
Powered by Blogsky
اشتباه نکنم این شعر از سهراب هست و کلی هم در مورد زندگی مفاهیم جالبی گفته.
قصه این است چه اندازه کبوتر باشی.
واقعاً..
قسمت اول را نمی دانم، قسمت دوم آری...
البته اگر پر و بالت را نسوزند ، فکر آسمان و پرواز می توان کرد.
شغر قشنگیه
قسمت اول را من جور دیگه شنیدم: آسمان فرصت پرواز بلندیست...
البته هر دوش معنا داره
بسیار ممنون، و آفرین بر شاعر هنرمندش.
فکر کنم روایت شما صحیح تره، اونی که نقل کردم را در خلاصه ستون یکی از روزنامه ها دیدم، احتمالا نویسنده مثل بنده حواسش پرت بوده (عکس همین پست را دوبار گذاشتم!!!)!