بالاخره پس از کش و قوس فراوان، معلوم شد که دیگه روزه گرفتن بسه و از همین فردا باز بساط جام و می به قول جناب حافظ برقراره... (البته ایشون پا را فراتر گذاشته و هلال ماه را اشارتی به گوشه ی قدح می دانند! و از همین امشب مشغول اند و البته شب های قدر را هم از دست نداده اند که "در شب قدر از صبوحی کرده ام عیبم مکن // سرخوش آمد یار و جامی برکنار طاق بود...")
بگذریم، این عید مبارک باد بر همه ی دوستان
دلها همه بهاران شد از شمیم باران
مه رخ نموده امشب در عید روزه داران
هر کس که در دعایش یادی کند ز یاران
شیرین تر از عسل باد کامش به روزگاران . . .
بسیار ممنون؛
روزگارتان شیرین باد و التماس دعا