گاه نوشت

از یک خیال دور، از یک ذهن درگیر

گاه نوشت

از یک خیال دور، از یک ذهن درگیر

درباره من

تکه نانی دارم ، خرده هوشی، سر سوزن ذوقی و خدایی که در این نزدیکی است لای این شب بوها، پای آن کاج بلند روی آگاهی آب، روی قانون گیاه و دوستی بهتر از برگ درخت بهتر از آب روان... ادامه...

روزانه‌ها

همه

مترونوشت - مهندسی رضایت می‌دانی آقا، غم‌های خشک آدم را خشن و تندخو می‌کند و غم‌های نرم انسان را افسرده و آرام.
بگذار بروند دنبال سرنوشتشان که با بی عشقی رقم خورده این آدمها هیچگاه روی آرامش را نخواهند دید و حتی هیجان اولین دیدارها و اولین رختخوابها، خوشی یک دم مستی واقعی از عشق را ...
زندگی اگر در زندگی شعری برایت سروده نشد
مسئول مصدوم را به حال خودش می‌گذاری و نهایت لطفی که می‌کنی اینست که اخطار می‌دهی سریع‌تر خودت را به یک دکتر نشان بده...! همراهی؟ کمک؟
یک سونات و سه مهتاب اینجوری است که می بینی جامعه منحط شده، سقوط کرده، به تعهد و وجدان و حرفی که از دهنش زده پشت می کند...
چرا حال انسان امروزی خوب نیست ؟ چقدر از این اتفاقات توی ناخودآگاه آدم ها نشست کرده و ازش ساده گذشتیم.راستی نکند حال انسان امروزی به خاطر همین مسائل ریز بد باشد
قربان قهر و مهرت بی خیال عاشقی نشو. زندگی بدون عشق، امکانپذیر هست لکن دلپذیر نیست. عشق به نوعی، کُنده های درشت زندگی را خرد میکند.
مترونوشت: رفتار شهروندی رسید: «رفتار شهروندی؟» بعد شروع کرد به خندیدن. مسافرهای دیگر هم تکرار کردند: «رفتار شهروندی!» بعد همگی زدند زیر خنده
صداقت با سادگی اشتباه می شود؟ فکر می کنند... یه چیزی تو مایه های حالیم نیست، در حالی که حالیمه، بدجوری حالیمه...
غمی بی پایان بر لبی خندان کسانی که به دیدن من می آیند محزون می آیند و با لبخند می روند. این لبخند اما نشان شادی درون نیست لبخندی ست به تضادها و بیچارگی..

آمار : 49148 بازدید Powered by Blogsky

تکرار تاریخ...

ویژگی بنیادی دولـت، از همان آغاز، تاکید بر تمرکز سـیاسی و تلاش برای ایجاد اقتـدار دولـت مرکزی بود... پوشش اندیشه‌ای این تمرکزگرایی تشیـع بود... این تمرکزگرایی سبب نشد که دولـت رسیدگی به جنبه‌های گوناگون زندگی اجتماعی را بخشی از وظایف خود بداند و گرچه دولـت برای بهبود و آسان‌تر شدن زندگی تلاش‌هایی صورت می‌داد، این امر نه به عنوان وظیفه‌ی اصلی و کارکرد مهم دولـت، بلکه بخشی از سـیـاسـت آن در جهت استقرار قدرت سـیـاسی بود... آنچه بیش از هر چیزی جنبه‌های گوناگون حیات اجتماعی را فعال می‌کرد، تکاپوهای درونی خود جامعه بود، نه دولـت.

آنچه خواندید، تاریخ ایران امروز نیست که آیندگان خواهند نوشت. اینها تکه‌هایی بود از کتاب «ساختار نهاد و اندیشه‌ی دینـی در ایران عصر صفـوی»، نوشته‌ی منصور صفت‌گل، صفحه‌های ۳۱۶ و ۳۱۷، با کمی تلخیص

نقل از: کدئین

پسرک جمعه 14 مهر‌ماه سال 1391 ساعت 08:57 ق.ظ